Bir Tık İlerisi: Tuvalet Eğitimi

Temsili fotoğraf:)

İştar'ın  zihinsel gelişimi, şu ana kadar yaşıtlarından hep önde oldu. Zihinsel gelişimden kastım, konuşma, kavram geliştirme, verdiği tepkiler, mevzuları analiz edebilme yeteneği vs..
10 aylıkken yürümeye başladı ama fiziksel gelişim ve motor gelişim anlamında yaşıtlarından diğer alanlarda olduğu kadar ileri değil, diğerleri nasılsa İştar da o kadar.
İştar'ın yaramaz bir çocuk olmasının dışında en önemli özelliği ise konuşma yeteneği.
Şu an tam 24 aylık İştar, kendini neredeyse kusursuz ifade ediyor, 7-8 kelimelik cümleleri kuruyor; dağarcığında bir sürü şarkı ve oyun var. 6 aylıktan beri zaten konuşuyordu ama özellikle 18-24 ay arası konuşma işi resmen tavan yaptı.  Ama bu showu sadece bildiği tanıdığı insanların yanında yapıyor. Tanımadığı biri ona " senin adın ne", " kaç yaşındasın bakim sen" gibi çok temel bir kaç soru sorunca genelde cevap vermiyor, öylece bakıyor. O yüzden sağa sola henüz havamızı atmıyoruz:)

Zeynep-Ela-İştar

Olur da her zamanki performansında konuşursa zaten insanlar inanılmaz şaşırıyorlar, gerçekten ben de İştar kadarını hiç görmedim bu anlamda.
Hal böyle olunca  belki bez işinden de kurtuluruz diye doğum gününden hemen sonra tuvalet eğitimi denemeye karar verdim. Yaklaşık 6 aydır, - her zaman değilse de - anne ben kaka yaptım,çiş yaptım vs diye haber veriyordu zaten.
Önce gidip bir lazımlık aldım ve bu şeker bayramının ilk sabahı bezini çıkarıp olaya başladım. Öncesinde lazımlık oyun odasında duruyordu ve oraya çiş-kaka yapıldığını, üzerine oturulduğunu vs tarzı ön hazırlıkları hep yapmıştık. İkide bir ben çiş yapacağım deyip üzerine altında beziyle oturuyordu yada bebeklerini oturtuyordu zaten. Önümüzdeki günlerde mekan değiştirmeyeceğimiz gerçeği ve aylardan yaz, mekanlardan Çeşme olunca her şey daha da kolaylaşır diye düşündüm.
2. gün itibariyle artık çişimiz, kakamız her bi şeyimiz tuvalette olur diye düşündüm. Gece yatma saati ve bir yere gittiğimiz yada havuza girdiğimiz durumlar hariç asla bezini bağlamadım.
De..
İşte pek öyle olmadı.

İştar ilk defa tişört giydi,ters de olsa

15 dakikada bir İştar'ı lazımlığa oturttum, hatta oyalansın diye eline ipad filan verdim ama..
Tam 6 gün boyunca lazımlığa bir kez bile yapmadı.
Lazımlıktan kalktı ve hoop 3 dakika sonra yere yaptı, İştar'ı duşa soktum; yeri sildim.
O yaptı, ben sildim.
O yaptı ben sildim.
Her defasında altına yaptı. Hatta kahkahalar atarak.
Denizde kaka yaptı, bir adet mayo ve alt açma bezini çöpe atmak zorunda kaldım.
Altta bir şey olmayınca insan tedirgin de oluyor, resmen saatli bomba gibi.
Yetmezmiş gibi  bir kaç gün kabız da oldu İştar.
6. günün sonunda artık sinirlerim gerildi, neredeyse dokunsan ağlayacak haldeydim.
Ve vazgeçtim, bezi tekrar bağladım.
Şu anda günlük rutinimiz artık bakıcısının evimize geldiği sabah saatleri itibariyle bezin çıkarılmasıyla başlıyor, gece yatma saatinde bezin takılmasıyla bitiyor. Arasındaki saatlerde ise İştar  kah altına, kah lazımlığa "koyveriyor".
Elbette bu işi çözmeye daha çok zamanımız var ama şu da bir gerçek ki, İştar'ın mesane kasları henüz gelişmemiş de olabilir. Çünkü şimdiye kadar  gözlemlediğim şey şu: İştar çişin geldiğini fark ediyor ama "uleyyn noluyo" demeye kalmadan şıır yapıveriyor yere. Zaten son zamanlarda yaparken yada yaptıktan sonra artık istenmeyen yada yapmaması gereken bir şeyi yaptığının gayet farkında.
Eh   1 aylık emeğin sonunda en azından geldiğimiz nokta da bu oldu.
Acelemiz yok, yavaş yavaş , baskı yapmadan bu iş 1-2 aya hallolur gibime geliyor.