Cümleler Kuruyoruz

İştar konuşma ve kendini ifade etme sürecinde resmen eksponansiyel olarak ilerliyor.
Neredeyse her gün yeni bir kelime çıkıyor ağzından. Hafta sonu yine hepimizi hayretler içinde bıraktı. 4-5 çocuk şarkısı söyleyebilen bebeği bir süredir, ayısıyla birlikte favori oyuncağı. Salonda sehpanın üzerine bebeği koydum,oyalansın diye düğmesine bastım.
Bebek Ali Babanın Çiftliği ni söylemeye başladı.İştar'ın kesik kesik bu şarkılara eşlik ettiğini zaten biliyorduk ama gözümüzün önünde bütün şarkıyı baştan sona ve çok az hatayla söyleyiverince odadaki herkes bir an bakakaldı.Şarkı bitip de bize bakarak ellerini açıp "bittiii" demesiyle hepimiz "yok artık" dedik.
Konuşmaya fiiller de gelince tadından yenmiyormuş doğrusu.
Baba gitti, anneanne uyuyor, bebek geldi,İştar dönüyor vs. İki üç kelimelik de olsa arada fiil oldu mu direkt cümle kurmaya başlıyorsun aslında.
Bu kadar efektif konuşabiliyor olmasına aslında bizden ziyade en çok sevinen İştar. Her derdini bir şekilde anlatabiliyor, zaten anlatamazsa inanılmaz sinirleniyor. Resmen yeni yabancı dil kursuna başlamış öğrenci gibi.
Bol gramer hatalı, kesik kesik cümleli; ama hevesli ve istekli!