Bebeklerde Bağımlılık Sendromu: İpad ve Oyun

Hadi canım ne saçma diyebilirsiniz ama son bir kaç gündür evimizdeki durum bu.

İştar için evdeki her elektronik aygıtın ayırt edici bir fonksiyonu var ve o isimle çağrılıyor,talep ediliyor.Misal benim cep telefonumun ismi "ay ay ay". Çünkü o telefonla You Tube' dan Hande Yener'in Ya Ya Ya şarkısını izlemeyi özdeşleştirmiş. Babanın cep telefonu " Delisin". Cici Kızların meşhur şarkısı niyeyse hep o telefonda dinleniyor. (Dinlerken de ufak ufak şarkıya eşlik edebildiğini söylemiş miydim bu arada?)
Emektar İpadimiz, uzun zamandır haşır neşir olduğu Twinkle Twinkle Little Star aplikasyonu demek ( kısaca yıldız) Yeni oyuncağımız mini İpad ise şu anda İştar için Caillou ( çünkü Caillou'lu bir oyun indirdim) yada Baby First'in Find The Match aplikasyonu demek. (kısaca oyun diyor ona da)
Bu saydığım 4 aleti nerede görürse görsün, hemen minik parmaklar onu gösteriyor, istiyor da istiyor, vermezsek ağlamaya başlıyor.
Bu durum bir kaç aydır devam eden bir şeydi zaten, buraya kadar her şey normal.
Son bir kaç gündür ise garip olan şu:

İştar ipad'i eline geçirir geçirmez, önce "slide to unlock" yapıp cihazı açıyor. Sonra ana ekranda minik parmaklarıyla sağa sola kaydıra kaydıra sevdiği oyunun yada aplikasyonun ikonunu buluyor ve gayet seri şekilde basıp çalıştırıyor. Kikir kikir gülerek oyun oynuyor sıpa! Elbette örneğin Find the Match oyununun amacını henüz tam olarak algılamış değil ama kendi çapında eğlencesini yaratmış durumda.

 Ancak  Twinkle Twinkle Little Star dışındakilerde beleş aplikasyonlar olmasından mütevellit, aralarda çıkan reklam pop uplarıyla henüz baş edemiyor. Bunların kapatma düğmeleri o kadar minik ki ben bile çoğu zaman kapatmayı beceremiyorum ve  App store'a yönlendiriliyorum işin gerçeği. Reklam filan çıkarsa hemen sesleniyor : "annneeee aççç"..
Bir yandan İştar'ın henüz 16,5 aylıkken bunları yapabiliyor olması beni sevindirse de, aslında bunları yapmasının yegane sebebinin biz olduğu gerçeği de gözümü korkutuyor. Demek biz de ailesi olarak o kadar çok elimizde gezdiriyoruz ki şu aletleri, ister istemez çocuk bize bakarak taklit ediyor. İştar şu an aslında bir şeylerde ısrarcı olmak için çok küçük yani onu bu İpad dünyasından çekip uzaklaştırmak çok kolay. Zaten etrafta görmediği zaman aklına bile gelmiyor oyun filan.  Ama 2 yaş civarı görmese de aklına gelecek oynamak isteyecek. Şu an oynayabildiği oyun 2-3 iken, o zaman devreye başka başka oyunlar da girecek belki.
 Şimdiden daha  bir büyüğün yardımı olmadan kendi kendine İpad açıp oyun oynayabilmesi ileride kafasını bilgisayara gömmüş bir çocuk yetiştirmemize sebep olur mu, bilmiyorum.  Bir yandan da  bu oyunların  eğitici öğretici tarafı da oluyor  aslında ama  yine de kantarın topuzunun kaçması an meselesi.Bu işi dengeli bir şekilde yapabileceğinden emin olsam ( örneğin bi 15-20 dakika, arkadaşımla bi kafede kahve içerken İştar da  oyun oynayıverse) arada sırada çocuğa ipad vermekten korkmayacağım ama bu işe de biraz erken mi başladık ne?