İştar'ın Ronisi

Mayıs 2015
İştar ve Roni,apartmandan bozma Mavişehir anaokuluna birlikte başlamışlardı.Çok benziyorlardı birbirlerine; ikisi de  kimilerine göre yaramaz, söz dinlemez çocuklardı.Okulun Bonnie ve Clyde'ı olmaları ise çok sürmedi.Havaların daha geç karardığı ilkbahar günlerinde İştar'ı okuldan alır almaz , hemen arkadaki parka götürürdüm, akşama kadar birlikte oynamaya devam ederlerdi.Bir zaman sonra annesiyle tanıştım, birbirimize gelir gider olduk,çocuklar daha da kenetlendiler birbirlerine. İştar evde sürekli Roni'yi anlattı, Roni İştar'ı. "Benim kankim Roni" derdi hep İştar.
Ve bir süre sonra öğrendik ki Roni'ler İstanbul'a taşınacaklar.Çok düşündüm bunu İştar' a nasıl açıklayacağımı.İştar algıları çok güçlü bi çocuk ve Roni'nin gidişine gerçekten çok üzülecek, burası kesin.
Bir akşam Roni'den ve okuldan bahsederken çıtlattım biraz konuyu. "Roni uçağa binecek ve vuuuu diye İstanbul'a gidecek" dedim. Tedirgin tedirgin sordu: " Biz de gidebilir miyiz anne"
Bir sonraki akşam Roni'lerin İstanbul'da da bir başka evleri olduğunu ve  artık oradaki bir okula gideceğini söyledim.Gözlerinden bulutlar geçti miniğimin..
Bir kaç defa da bir aradayken durumu açıklamaya çalıştk her ikisine de.Birbirlerini istedikleri zaman ziyaret edebileceklerini de söyledik. O an inanmış gibi göründüler, oyunlarına devam ettiler..
Ve okul kapanmadan kısa süre önce İştar'ın Ronisi İstanbula taşındı.
İştar ilk bir hafta her gün Roni'yi sordu; gerçeği söyledim.
Bazen ağladı, bazen arkasını dönüp gitti..
Bir süre sonra da sormaz oldu artık..
Ama bazen hala geliyor aklına; işin ilginç tarafı aynı durum Roni için de geçerliymiş."İştar neden yeni okulumda yok" diye soruyormuş annesine.
Kızımın ilk arkadaşını yazmadan geçmek istemedim..